حتی اگر خاکشان را زیر و رو کنید
حتی اگر استخوان هایشان را آتش بزنید
و حتی اگر نفسشان را بگیرید!
سبز خواهند شد می دانم!
و تمام ترستان از همین است
از بهار، از جوانه های دوباره
از بارور شدن زندگی در پناهشان
از ترس آن جوانه هاست که شب آرام نمی گیرید
گزمه و پاسبان در کوچه پس کوچه های شهر از ترس آن جوانه هاست
و یورش شبانهاتان به خاک پاکشان از ترس است نه قدرت!
بیداران بنو یس که خیلی غم انگیز است که حتی استخوانهای عز یزانمان هم در امان نیستند ، بنو یس پست ترین نمونه ی بر خورد های غیر انسانی را رژیم خمینی و خامنه ای به جهان ارائه کردند و بالاخره بنویس ما نگران سند جنایت نیستیم چون هزاران سند علیه بشریت از اینان وجود دارد، شما وقتی می نو یسید کمی دلمان آرام می گیرد
اما هر بار که سنگی برقبرشان گذاشتند آن را شکستید، هر بار که گلی برقبرشان گذاشتند آن را پرپر کردید. و همه این ها را مثل دزدان و جنایتکاران در خفا می کردید. چگونه با خود و با این شرم کنار می آیید؟!
جنازه ی عزیزانمان را به ما ندادید، اجازه ندادید در مرگشان عزا بگیریم، برسرخاکشان برویم و یا همسایه امان را برای دلداری خبر کنیم. آیا هرگز توی آیینه به چشم های خود نگاه کرده اید؟!حال خاوران ساقه های نازک و بی گناه نهالهای جوان را در دل خود پناه داده. شما را به کاشتن چه کار؟ از آن ها نمی ترسید؟! چرا می ترسید. چرا که هنوز هم از حضور آدم ها آن جا نگرانید. هنوز هم اگر مادران و خواهران بر سر خاک عزیزانشان می نشیند در هر گوشه و کنار به کمین ایستاده اید و گاه با تحکم و فشار آن ها را از حضور در آن جا منع می کنید.
Ba yad va khatere-ye Mahmood Ghazipour va mahmoodha!!
ReplyDelete